Gert, vertel eens: wie ben jij en wat doe jij eigenlijk?

Awel, ik ben de Gert. *lacht
Ik ben wat ze noemen een ‘backliner’.
Ik zorg er eigenlijk voor dat alle muzikanten hun materiaal klaar staat tegen dat ze toekomen op de locatie van het optreden.
Ik zorg ervoor dat alles in orde is en dat alles werkt zodat de muzikanten met een gerust hart het podium kunnen opstappen.
Maar ook onderhoud en reparaties van die instrumenten is part of the job.

Voor welke artiesten en bands werk jij zoals?

Op dit moment is het enkel Nile Rodgers en Chic.
Tot vorig jaar was ik ook op de baan met Iggy Pop, maar die kon ik dit jaar niet combineren met Nile Rodgers.
En uiteraard Uncle Phil. *lacht (dit is de band van Tina die het interview afneemt).

Is het soms ook meer dan enkel met materiaal sleuren?

Ja, want het gaat niet alleen over instrumenten. Het zijn ook de kleine dingen zoals de playlist op het podium plakken, drank klaarzetten, handdoeken klaarleggen, afspraken maken met de lokale stage-managers, … Dit kan soms heel ver gaan.

Bijvoorbeeld bij Nile Rodgers nodigen we tijdens het laatste nummer ‘Good times’ x-aantal personen uit op het podium om mee te komen dansen.
Naargelang de locatie kan dit soms 30 man zijn, dus het is belangrijk voor de lokale organisatie dat ze ook weten dat er volk op het podium komt, langs waar laten we die op podium komen, wanneer, hoe geraken die er terug af zonder dat ze in de backstage terecht kunnen komen. Er komt veel bij kijken.

Hoe ben je daar eigenlijk in terecht gekomen of hoe ben je ermee begonnen?

Eigenlijk heel toevallig: de juiste man op de juiste plaats.
Ik speelde vroeger zelf in een groepje. Ik was toen ook stagehand bij ASP en op een gegeven moment krijg ik telefoon: ‘seg, jij speelt in een groepje, kan jij een gitaar stemmen? Want we hebben iemand nodig voor Paul Michiels’. En dat was mijn allereerste job als backliner.

Nile Rodgers en Iggy Pop zijn heel internationale namen. Hoe komen die in godsnaam terecht bij Gert Marckx uit Rumst terecht.

Haha, ja dat is zo.
Nile Rodgers heb ik te danken aan Night of the Proms.
Ik ben sinds 2011 backliner bij NOTP en Nile Rodgers was ooit gastartiest.
Op het laatste moment was zijn vaste guitartech ziek gevallen en ze waren al een jaar op zoek naar een vervanger. Toen de NOTP-tour er op zat kreeg ik een mailtje van het management van Nile Rodgers en 5 dagen later ben ik op tour vertrokken.

En Iggy Pop? Is dat dan om dat het een kleine wereld is dat mensen je beginnen kennen?

Neen, Iggy Pop is een heel ander verhaal.
Ik ben mee op tour geweest met Gutterdämmerung, een silent movie die begeleid werd door een live-band.
Ik was guitar-tech voor de band en dat was toevallig de band van Iggy Pop.

Om een idee te geven: op het Gutterdämmerung-project heb ik 19 gitaren bij en elk nummer is een andere gitaar voor 2 gitaristen, plus een volledig andere stemming.
Het is filmmuziek dus sommige nummers duren maar 30 seconden of een minuut, dat is constant wisselen en hard werken.
Na het eerste optreden in Duitsland is de manager nadien bij mij gekomen en heeft hij gevraagd wat ik de rest van de zomer nog ging doen, want de muzikanten hadden graag dat ik mee op tour ging.

Wat is het verschil tussen een backliner en een stagehand?

Een stagehand is iemand lokaal die elke technieker een handje helpt.
Ze helpen mee de camionette uit te laden van de geluids- en lichttechniekers, ze kloppen trussen in elkaar, etc… In mijn geval helpt een stagehand vaak met het uitladen van de camionette en alle losse stukken (bijvoorbeeld van de drum) naar het podium te dragen.

Wat voor mij het wezenlijke verschil is tussen een backliner en een stagehand is dat die laatste eigenlijk minder kennis moet hebben van de materialen. Een stagehand gaat eerder de camionette laden en lossen, terwijl een backliner wel moet weten hoe de toestellen van de muzikanten werken en welke kabels waar moeten aangesloten worden.

Als backliner moet je dus wel wat technische kennis hebben. Hoe leer je zoiets? Is dat ‘al doende leert men’ of moet je je echt wel voorbereiden om niet met je hoofd tegen de muur te lopen?

In mijn geval is het eerder een uit de hand gelopen hobby.
Ik heb bijvoorbeeld muziekinstrumentenbouw gestudeerd aan de PTS in Boom, omdat ik echt wou weten hoe zo’n gitaar nu juist in elkaar zit. Ik ben dus vooral een guitartech.
Ik lees ook enorm veel. Als er nieuwe effecten-pedaaltjes uitkomen, nieuwe gitaarversterkers, … dan heb ik er wel over gelezen.
Het is belangrijk om bij te blijven over de laatste nieuwe snufjes, maar ook passie is heel belangrijk.
Ik ben ingeschreven op zeker 30 nieuwsbrieven van snaren-merken tot gitaarpedalen, maar ook software is tegenwoordig heel belangrijk.

Gebeurt het dat artiesten aan jou raad vragen over welk materiaal ze het best aanschaffen?

Ja dat gebeurt. Bijvoorbeeld Nile Rodgers heeft soms een effect dat hij wil toevoegen en ik ga dan op zoek naar het pedaalje dat dit het best benaderd. Ik doe dan het nodige opzoekwerk met zijn verwachtingen in het achterhoofd, want hij wil bijvoorbeeld niet teveel knopjes op zijn pedalen. Anders blijft hij maar draaien en aanpassen *lacht

Wat ik ook vaak doe is een dag naar een muziekwinkel gaan en daar alles uitproberen.
Want ik lees wel veel, maar ik begrijp niet altijd alles tot ik het effectief kan testen en horen.
In het buitenland hebben we vaak eens een halve dag op overschot en dan kan je me dus vaak in de muziekwinkels terugvinden.

Je zit in de entertainment sector, dat wil zeggen dat je veel onderweg bent, ook internationaal, veel van huis, veel ’s nachts, onregelmatige uren, … hoe combineer je dat met een gezin en hoe hou je dat vol?

Awel ik mag heel blij zijn dat ik een geweldige vrouw heb. Ik heb ook 2 kindjes, dus het is soms niet makkelijk en het is belangrijk om heel goede afspraken te maken.
Het leuke aan deze tijden is dat er heel veel communicatiemogelijkheden zijn.
Mijn oudste zoon kan al facetimen en berichtjes sturen en ik bel dagelijks naar huis.
Ik heb mijn vrouw leren kennen toen ik deze job al deed. Ze wist dus waar ze aan begon! *lacht

Je moet ook fysiek een beetje fit zijn. Ik zeg altijd: mijn job is mijn sport.
Al dat heffen en over en weer lopen tijdens een show is mijn sport.
Het reizen maakt het wel extra zwaar.
Als je elke dag naar huis kan komen en in je eigen bed slapen is dat wel een zaligheid, maar in mijn geval moet ik veel vliegen.
Je moet al 2u op voorhand in de vlieghaven zijn, een paar uur vliegen, naar de locatie reizen, .. het gebeurt dat we maar een 2-tal uur slaap krijgen doordat we een optreden hebben, meteen de vlieger op stappen en de dag erna in een ander land moeten spelen.
Ik maak altijd dat ik zo snel mogelijk in mijn bed lig, ook al is het maar voor 2 uur en ik probeer elk gestolen moment te benutten om even bij te slapen, bijvoorbeeld in de bus onderweg naar een optreden of op het vliegtuig. Meestal slaap ik al voor we opstijgen. *lacht.

Hoeveel dagen per jaar ben jij in het buitenland?

Tgoh, alles samengeteld ben ik maximum 4 maanden per jaar thuis over een heel jaar.
Dat is niet altijd makkelijk. Je komt op heel veel mooie plaatsen, maar er is niemand om dat mee te delen.
Op die momenten mis ik mijn gezin wel heel hard.

Zijn er bepaalde apps die je gebruikt als backliner/band?

Wij gebruiken de app ‘mastertour’.
Je kan daar alles in zien dat belangrijk is voor het optreden.
Bijvoorbeeld waar het optreden is, uren van get-in, soundcheck, vliegtijden, wie wanneer reist, contactgegevens van de zaal, hotelinfo en ook wat er in de buurt is: bijvoorbeeld een wasserette
Ik ben soms voor een heel aantal weken aan één stuk weg, dus af en toe moet ik mijne was eens doen. *lacht

Heb je veel stress als backliner?

Ja en nee. Ik weet perfect wat ik moet doen voor een show en welke materialen we bij hebben, maar ik kan me wel soms druk maken als het niet snel genoeg vooruit gaat. Bijvoorbeeld als je moet wachten omdat de mensen van het licht nog niet klaar zijn, etc..
Dus het is niet echt stress.
Ik weet dat het materiaal dat ik bij heb in orde is, dus daar moet ik me al geen zorgen over maken.
Het enige dat al eens kapot kan zijn is de versterker die we lokaal inhuren.

Dus jullie huren soms lokaal backline in?

Ja, in het geval van Chic is dat elke keer.
Het enige dat we daar zelf bij hebben is de gitaar van Nile Rodgers en de bassgitaar van de bassist.
Voor de rest huren we alles lokaal in want doordat we met het vliegtuig gaan is het niet haalbaar om eigen instrumenten mee te nemen.
Wat we wel doen is back-up materiaal vragen.
Een extra versterker, een extra keyboard, … vooral om stress te elimineren.

Ze zeggen vaak dat artiesten veel eisen hebben. Denk maar aan de blauwe m&m’s, of de backstage die volledig roze moet zijn, wat zijn zo vragen die jij al kreeg die je bizar vond of die heel specifiek zijn?

*denkt héél lang na.
Bizar eigenlijk niet. Elke muzikant heeft wel z’n eigen manier van hoe z’n instrumenten moeten staan. Ik heb dat zelf ook. Als ik mijn toolbox open, dan moet mijn stembakje op de juiste plaats hangen, het plectrum waar ik mee stem moet op die plaats liggen, de kabel moet zo hangen. Zo verlies je tijdens de show geen tijd met zoeken naar je materiaal.

Ik probeer het de muzikant gewoon zo aangenaam mogelijk te maken.
Bijvoorbeeld de dames van Chic hebben graag een rietje in hun flesje water omdat dat hun lipstick niet doet uitlopen en wat eleganter oogt.

Wat voor mij persoonlijk raar was, was dat er bij Katie Melua van mij werd verwacht dat ik een zwart hemdje en een deftige broek aan deed. Ik loop winter en zomer met een korte broek rond *lacht
Maar als dat echt gevraagd wordt dan doe ik dat uiteraard.

We gaan het even hebben over fans.
Je ziet vaak dat fans van een artiest ook fan zijn van de entourage. Ik zie u al knikken!

Het is soms een bizar gegeven. Na elk optreden krijg ik zeker 10 FB-requests van mensen die ik niet ken.
Één keer heb ik meegemaakt dat ik problemen had met een vlucht en ik deed mijn beklag op facebook.
Toen ik toekwam op mijn hotelkamer stond er op mijn bed een flesje bier, een reep chocolade en een kaartje van een fan die dat had gelezen en die hoopte dat dit mijn ongemak van de reis wat kon verzachten.
Dat vond ik wel vreemd. Die fan was dus te weten gekomen in welk hotel ik sliep en had toestemming gekregen om dat op mijn kamer te laten leggen terwijl ik die fan nog nooit had gezien. Dat was een beetje creepy.
Veel van die fans gedragen zich ook alsof ze je al jaren kennen. Heel bizar!

Daarom is de backstage ook zo belangrijk voor een artiest.
Het is vaak de enige plek waar die normaal behandeld wordt en waar het eens niet over de job moet gaan.
Veel mensen vragen mij ook of ze eens backstage mogen komen, maar dat weiger ik altijd.
De artiest heeft er niets aan dat hij wordt lastiggevallen op de enige plaats waar hij even rust heeft.

Welke raad zou je geven aan iemand die nu als backliner wil beginnen.

Eerst en vooral: het is een passie. Als je dit niet graag doet, dan kan je dat ook niet goed doen en hou je dit niet vol.
Hoe pak je het aan? Eum… De meeste backliners groeien door mee te gaan met kameraden die een groepje hebben en zo gaat dat verder.
Als je je best doet en je bent wat pro-actief dan komt van het een het ander.
In het begin zal je niet de grootste groepen kunnen doen en zal je niet de volle gages kunnen aanrekenen, maar als je blijft leren dan kom je er wel.

Voor de mensen die Gert graag blijven volgen na dit interview, die kunnen terecht op zijn Facebook-pagina